Samotnosc

To jest z najbardzieje nie przyjemne uczucie jakie ludzie moga odczuc. Z bolem zawsze mozna walczyc. Zal przechodzi z czasem. Jednak soamotnosc wierci w nas wielka dziure ,ktora buduje w nas frustracje i jest fundamentem innych przykrych odczuc jak smutek bezsilnosc. Sam nie chce byc samotno ale chyba mam taki charakter bo wszyscy o mnie mowia samotnik. To prawda ze lubie byc sam mam wtedy czas przemyslec rozne rzeczy ,poza tym czasem ludzie mnie mecza wiec chyba to prawda ze mi przeszkadzaja. Jednak z drugiej strony uwielbiam przebywac wsrod ludzi, byc czescia ich swiata i sluchac jak rozmawiaja jak mysla . Poznawac ich radosci smutki. Najbardziej jednak odczuwam brak osoby ktora mogla by mnie kochala, i ja bym to robil. Matczyna to co innego jednak mowiac szczerze dzieki milosci mojej matki na pewno moje zycie jest lepsze. Coz jeszcze mozna powiedziec tylko ze jako osoba samotna brakuje mi tego niesamowitego uczucia ,ktore daje kobieta facetowi. Tego czegos co daje sile by zyc. Czuc bliskos drugiej osoby ,tej odpowiedzialnosc za nia i tego ze musisz wiedziec ze musisz dbac o jej dostatek. Hmmm, moze ktos tam na mnie czeka tylko jest ciekaw kto pokocha takiego cynika z tak paskudnym charakterem. Taaaa..... Pozdrawiam.